Aliquis nuper me per epistolas electronicas adivit de quibusdam controversiis declamatoriis, quod argumentum non prorsus a mente umquam recedit—immo soleo discipulos in ea arte exercere. Nihilominus aliquid in illo epistolarum commercio mihi memoratum est cuius puto me esse fere oblitum. Commentarios de satiris Neolatinis diu composui, et artem declamatoriam eiusque mira atque insolita studia deposueram. Sperandum igitur mihi videtur me anno novo (adhuc venturo—nam in aeroportu nunc sto ubi media

Raedam conduxi, quo facilius itinera minora faceremus per Sloveniam atque eius miranda natura frueremur. Cum ad aeroportum, ubi raeda nos exspectabat, veheremur, taxiraedarius nos monuit de consiliis nostris: Bled lacum vitandum, ut quod nimis frequentatum esset et a vera natura Sloveniae propter numerum peregrinantium mercatorumque abhorreret, Bohinjum potius lacum visitandum. Quod ad Bled spectat, non omino recte dixit: nam visitandus erat lacus, etiam si valde frequentatus; quod ad Bohinj attinet,

Placuit hac aestate iter in Europam facere et Pannoniam superiorem seu Sloveniam visere. Annis enim recentioribus coepi eas Europae partes visitare, quas puer non potui propter ferreum (quod dicebatur) velum, quo Europa tunc erat interscissa. Britanniam, Galliam, Helvetiam, Germaniam, Austriam, alias terras olim visitaveram, sed Hungariam et Iugoslaviam et tales regiones praeterire coactus eram. Ljubljana, caput Sloveniae, praecipue mihi placuit. Est enim urbs, quae quibusdam in locis maxima urbs videri

Legi apud Arbitricem Elegantiarum, cui de probatione bene superata gratulor, aliquid quod in memoriam revocavit colloquium (seu paene rixam) quod cum amica cara nuper habueram de Caesare. Nam utraque videtur Caesaris commentarios fugere, quos equidem hac aestate, cum tandem aliquando coepissime tantillo otii frui, constitueram perlegere. Quod cum audivisset amica, “Curnam,” quaesivit, “vis istum legere? Nil simplicius, neque est quod magis taedeat, quam identidem eadem offendere: ‘Caesar castra movit.’ ‘Caesar

Novus annus mox incipiet, et cum illo novum trimestre spatium academicum: quare conor nunc omnia, quae sunt ante novas scholas gerenda, in quendam ordinem redigere. Tres scholas docebo, quarum una Latine agetur, duae vero Anglice. Latine enim, ut quotannis soleo, Historiam Apollonii cum discipulis legam: itaque Historiam illam paululo emendatam atque annotationibus auctam, una cum exercitiis quae ad singula capita pertinebunt, in usum discipulorum paro. Deinde sunt lectiones parandae de

Suam quisque videtur paginam habere in rete universali, ubi doctos salsosque commentarios effundat; querellas de statu ac condicione rerum faciat; tempus actum deperditumque ac mores maiorum laudet; semet ipsum praecipue laudet; culpam cuiuslibet cladis in populum magistratusque transferat; in omnibus rebus, quae aut auctoris facultatibus locoque maiores aut nullius momenti sint habendae, auctor efficiat ut civis totius mundi et sapientium sapientissimus coram duobus trebusve lectoribus esse videatur. Non tantum est